Emperyalist ve kapitalist düzen çiftçileri inim inim inletiyor. Köylüler köle gibi ömür boyu çalışıyor. Emekleri çalındığı için bir karış mesafe alamıyorlar.
Tarım alanları giderek boşalıyor. Afrika’daki bir çok ülkede bu boş kalan arazilere benzer bir tablo bile yok.
Şeker fabrikaları özelleştirildi. Kapasite ve istihdam oranları artması gerekirken, üretim ve fiyatlar Arapsaçına döndü. Şeker fabrikalarının sinsi uygulamaları pancar üreticilerini zora soktu. Üretici ve fabrikalar arasındaki makas giderek açıldı.
PANCAR ÜRETİCİLERİ İSYAN EDİYOR
Üreticiler kaybediyor. Çiftçiler zarar ediyor. Fabrikalar devasa büyüyor. Pancar para etmiyor. Şeker fiyatları raflarda 10 katı artıyor. Enflasyon bazında şeker fiyatları artarken, pancarın tonu enflasyon bazında artmıyor.
ÇİFTÇİLER ENFLASYONİST ORTAMDA EZİLİYOR
Çiftçiler resmen sömürülüyor. Emek hırsızlığı diz boyu. Alın terinin kıymeti yok. Şeker pancarı üreticileri karın tokluğuna çalışıyor. Artan maliyetler sebebiyle borçlarını dahi kapatamıyor. Mazot , gübre ve işçilik sürekli tırmanıyor. Çiftçilerin dayanma gücü kalmadı. Kredi borçları arttı.
FABRİKALAR ÇİFTÇİLERİ ZOR DURUMDA BIRAKIYOR
Siyasal politikalar yanlış, bürokrasi keyfinde, siyasetçi ahkam kesiyor.
“Pancarı Düşük Fiyata Almak İçin Düşük Üretim Kotası Veriyorlar”
Pancar fiyatlarında şeffaflık, adalet ve hakkaniyet hiç yok.
Pancar üreticileri, fabrikaların uyguladığı düşük kota politikalarından şikayetçi. Şeker üreticileri, çiftçilere üretim kapasitesinin altında kota vererek, fazla pancarı daha düşük fiyattan alıyor. Bu coğrafyada yapılabilecek en büyük zülümdür.
ÜRETİME NEDEN KOTA KOYULUYOR?
Üretime kota ve kısıtlama konulması, Bu tarz uygulamalar Batılı düşmanlar tarafından dikta ve empoze edilmiş; üretime ve istihdama yönelik büyük bir darbedir. Ülkenin kalkınmasına ve monopol ekonomik düzene dönüşmesinin sinsi bir sonucudur.
Sigara fabrikalarını bitirdiler. Şeker fabrikalarını sattılar ve zayıflattılar. Böylece ithalatın önünü açtılar. Milyarlarca dolar yerli üretim, şimdi ithal edilmekte. Dışa bağımlılığın önü açıldı. Yerli üretime darbe yapıldı. Faiz ve kredi lobilerinin dayatması ve yerli işbirlikçilerin skandal uygulamaları bunlar..
Ak Parti hükümeti üretim politikalarında resmen çuvalladı. Rant politikaları ekonomiyi çıkmaza, aileleri perişan etti.
Kırsal kesimde pancar üretimi yapan ve hayvan besiciliği ile uğraşan aileler mağdur durumda. Alın terinin karşılığın alamıyorlar. Vaktinde pancar küspesini yeterince tedarik edemiyorlar.
Karda, kışta, soğukta ve sıcakta çalışan çiftçilerin haline vay ki ne vay…